La Sirena aterpetxea irekitzeko eskatuz, 60 lagunek kalean egin dute lo. (Donostiako Hiritarron Harrera Sarea)
naiz.eus, 2022ko otsailaren 11an
Urriaren 26tik 27rako gauean, Kale Gorrian ekimenaren barruan, EAEko 23 udalerritan kalean lo egiten zuten pertsonen zenbaketa eztabaidaezina da. Gero eta pertsona gehiago daude egoera horretan. Gipuzkoan, 2018ko aurreko zenbaketatik, 132 pertsona gehiago zenbatu dira. % 81, 220 pertsona, Donostian kontzentratzen da, eta udalerri horretan gertatzen da igoerarik handiena, termino absolututan, EAEn. 2018ko 101 pertsonetik egungo 220ra, kopurua bikoiztuz baino gehiago. 1.000 biztanleko tasari erreparatuz gero, Donostia oso nabarmen ageri da 1,170arekin, hurrengo udalerriaren (Bilbo) oso aurretik (0,725).
Zifra horiei gehitu beharko zaie gau horretan bertan gizarte-bazterkeriako egoeran dauden pertsonei zuzendutako aterpetxeetan edo beste baliabide batzuetan ostatu hartzen duten pertsonei buruz egin zen zenbaketa. Zifra horiekin, EAEn etxegabetasun-egoeran erroldatutako pertsonen kopurua izango dugu. Jakitun, gainera, beti geratzen direla lokalizatu gabeko pertsonak.
Datuak, beraz, kategorikoak dira. Euskadin etxerik gabekoen kopuruak gora egin du etengabe. Eta, bereziki, Donostian. Baina zenbakiek ez dute dena esaten. Pertsonak dira, beren bizitzako istorioekin, ilusioekin eta etsipenekin, ametsekin eta amesgaiztoekin, giza kapitalarekin, egiten dakitenarekin eta etorkizunerako gogoarekin. Baina pertsona guztiek bezala, aurrera egiteko laguntza behar dutela.
Laguntza horiek erakundeen politiketatik eta arreta horretan inplikatzen garen gizarte-erakundeetatik datoz. Erakundeen baliabideak ugaritu egin dira azkenaldian, baina beharren atzetik doaz. Gertakariek hala diote. Eta gizarte-erakundeok, pertsona horiei hurbileko laguntza-sare bat eskaintzen diegulako, elikadurari eta arropari buruzko gutxieneko bizi-kopuru batzuk ematen dizkiegulako, administrazio-izapideetan orientatzen ditugulako, beren eskubideei buruzko aholkuak ematen dizkiegulako, logelak bilatzen laguntzen diegulako, ez gara iristen, ezta urrutitik ere, erakundeei legokiekeena kubritzera.
Une honetan, aparteko baliabide ekonomikoak prestatzen ari dira, gizarteko sektore behartsuenen beharrizan gero eta handiagoei aurre egiteko. Europar Batasunetik, Espainiako gobernutik eta gobernu autonomiko, foral eta tokikoetatik igarota, 2023rako aurrekontuak prestatzen ari dira, salbuespen gisa.
SOS Arrazakeriak gure erakundeei eskatzen die, autonomia-, foru- eta toki-mailan, 2023rako aurrekontuetan aparteko partida batzuk sar ditzatela, gaur egun etxerik gabe dauden pertsona guztien oinarrizko beharrei erantzuteko beharrezkoak diren baliabideak gaitu ditzaten.
Donostiako Udalari neguko gau guztietan Sirena irekitzea eskatzen diogu, hotz-lokal gisa gaituta. Baliabidea daukagu, ehun bat plazarekin. Nahikoa da dagokion aurrekontua ematea. Eta Donostiako aurrekontuan bakarrik sar ez dadin, Foru Aldundia eta Eusko Jaurlaritza horren finantzaketan inplikatzera deitzen ditugu. Horrela, Kaleko Afari Solidarioek gaur egun ematen dituzten ehun bat afariak ere beteko genituzke, eta horrek jantoki soziala gaitzeko jende kopuru txikia utziko luke. Otorduak programak erakutsi zuen, borondatea izanez gero, baliabideak jar daitezkeela. Haratago joatea eskatzen dugu, baliabideak daudelako, baina borondate politikoa?
Izan ere, inor atzean ez uztearen helburuak ezin ditu alde batera utzi gizarteko gainerako pertsonen eskubide berberak dituzten pertsona horiek, sufrimendu izugarria eragiteaz gain, kasu askotan gizarte-bazterkeriako egoeretara mugatzen baitira.
Donostia 2022/12/16
SOS Arrazakeria Gipuzkoa