Mentoretza sozialeko erakundeek Mentoreen Egunean pertsonek lagunduta sentitzeko duten eskubidea aitortzen duten politika publikoak eskatzen dituzte

 Urriaren 27an egin dute, eta gizarte-mentoretzak eragin handiko eredu gisa jokatzen duela aldarrikatu dute. Eredu horrek, 2022an, kalteberatasun-egoeran dauden 2700 pertsona baino gehiago gizarteratzea eta aukera-berdintasuna bultzatu ditu.

Gaur egun, Espainiako Estatuan gizarte-mentoretzako 70 proiektu baino gehiago ari dira lanean, 2030 Agendaren helburuen esparruan, pertsonen arteko aukeradesberdintasunak murrizteko eta hainbat kolektiboren gizarteratzea bultzatzeko. Konfiantzazko harremanak ezartzen dituzte mentoreekin, haien garapen soziala eta pertsonala bultzatzeko

Hori da, adibidez, Valladolideko Adsis Fundazioko Coral y Tiagoren kasua. Harreman horretan, pertsona mentoratuak honako hau nabarmentzen du: “eguneroko izapideekin, paperekin, medikuarekin… laguntzen dit. Horri esker, gizarteratzeprozesua oso ona izan da. Ez naiz inoiz bakarrik egon “. Bestalde, mentoreak aitortu duenez, “oso pozgarria da eboluzionatzen ari dela eta aurrera pausoak ematen dituela ikustea, hutsetik gizartera egokitzeko. Gizarte-mentoretzak ekarpen handia egin dit maila pertsonalean “.

Horrelako proiektuak, gainera, gaur egun krisi sistemiko orokorra bizi den une batean kokatzen dira: prezioen etengabeko igoera, hornidurarik eza, larrialdi klimatikoa eta baliabide naturalen gabezia, osasun mentaleko arazoak, gazteen desengainua… eta, beraz, gizarte-desberdintasunak eta gizarte-bazterkeria jasateko arriskuan dauden pertsonen desberdintasuna areagotzea.

Esparru horretan, agerian geratzen da gizarte-mentoretzak kalteberatasun-egoeran dauden zenbait kolektiborengan duen garrantzia, kalitatezko laguntza-eredu gisa, bizitza duinagoak eta iraunkorragoak eraikitzea bermatzen duena, loturak sortzeari, sareak gehitzeari eta harreman-gaitasunak hobetzeari esker.

Ostiral honetan, urriaren 27an, Mentoreen Egunean, gizarte-mentoretza egiten duten erakundeek pertsonek lagunduta sentitzeko duten eskubidea aitortzen duten politika publikoak eskatzen jarraitzen dute. Herritar konprometituen borondatezko parte-hartzeari esker, gizarte-mentoretza eraginkorra dela frogatu da hainbat kolektibo gizarteratzeko politikak eta ekintzak osatzeko, hala nola: porrot egiteko eta/edo eskola uzteko arriskuan dauden haurrak eta nerabeak, tutoretzapeko eta tutoretzapeko gazteak, migratuak eta errefuxiatuak, indarkeria matxistaren biktima diren emakumeak, presoak edo etxerik gabeko pertsonak, besteak beste.

Azken urteotan, Gizarte Mentoriako Koordinakundeak egindako lanak gizartementoretzaren hazkunde garrantzitsua eragin du Espainian, eta gero eta gehiago dira metodologia horren aldeko apustua egiten duten eragile publiko eta pribatuak. Gaur egun, 21 erakundek osatzen dute, eta gizarte-mentoretzako 26 proiektu bultzatzen dituzte. Proiektu horien bidez, 2700 pertsona baino gehiagoren bizitza hobetzen ari da.

Gizarte Mentoriako Koordinakundea estatu mailan kalteberatasun-egoeran dauden kolektiboei zuzendutako mentoretza-proiektuak garatzen dituzten erakundeen sare bat da. Helburua mentoretza inklusioaren, gizarte-kohesioaren eta kolektibo ahulenen aukera-berdintasunaren zerbitzura jartzea da.

Era berean, Gipuzkoako SOS Arrazakeriak gizarte-mentoretzako bi proiektu gauzatzen ditu: Urretxindorra eta Izan Harrera.

URRETXINDORRA gizarte-bazterkeriako arriskuan dagoen beste pertsona bati banakako laguntza emateko borondatez eskaintzen diren pertsonen arteko harremana sustatzen duen gizarte-tresna da. Mentoria URRETXINDORRA Kasu honetan, mentoreek (Unibertsitateko edo Goi Mailako ikasleak) mentoradunei (10-14 urteko haur etorkinak) laguntzeko proiektu bat da, haien ongizate pertsonala, emozionala eta soziala errazteko, autoestimua, trebetasun pertsonalen eta harremanen garapena, esperientzia berrien bizipena eta bizi diren tokiko espazio berrien ezagutza indartzeari esker.

IZAN HARRERA programa Mentoria sozialaren bidez, errefuxiatuak, asilo-eskatzaileak edo migratzaileak gizarteratzeko aukerak hobetzea du helburu.

Boluntarioen arteko bikoteetatik abiatuta, laguntza-, gidaritza- eta laguntza-prozesu bat ezartzen da, denbora jakin bateko harreman batetik abiatuta, aholkulariak harrera-gizartean sartzea erraztu dezan, pertsona mentoratuaren garapen pertsonala eta soziala errazagoa izan dadin.